معاینه با دو نوع مونوفیلامن سیمز ـ وینشتاین به عنوان یک وسیله‌ی غربال‌گری در نوروپاتی محیطی دیابتی

مقدمه:نوروپاتی دیابتی یکی از شایع ترین عوارض آزاردهنده در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم است. توسعه و پیشرفت چنین عوارضی مسول اکثر ناخوشی ها و مرگ ومیر وابسته به این بیماری است.این مطالعه اثربخشی معاینه با مونوفیلامنهای سیمز-وینشتاین و لیلی در غربالگری نوروپاتی محیطی دیابتی را بررسی می کند. مواد و روشها: نمونه ما شامل 150 بیمار مبتلا به دیابت نوع دوم که تحت درمان بودند و به کلینیک دیابت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز مراجعه می کردند،بود. نمونه ها به صورت غیرتصادفی انتخاب شدند. همه بیمارن از نظر نوروپاتی دیابتی با استفاده از دو نوع مونوفیلامن مورد معاینه قرار گرفتند. سپس تست EMG-NCV از بیماران به عمل آمدو در نهایت حساسیت و ویژگی دو نوع مونوفیلامن محاسبه شد. یافته ها:حساسیت مونوفیلامن سیمز-وینشتاین در 4نقطه بین 5/38 تا 3/51 % ، و حساسیت مونوفیلامن لیلی در همین نقاط بین 41تا 3/51% بود. در ترکیب کردن نقاط بیشترین حساسیت مربوط به نقاط 1و4 ، همچنین نقاط 1،2،3و 4 بود.که برای هر دو نوع مونوفیلامن 3/51% بدست آمد. نتیجه گیری: این نتایج پیشنهاد می کند که مونوفیلامن می تواند به عنوان یک تست غربالگری برای تعیین افراد در معرض خطر نوروپاتی دیابتی مورد استفاده قرار گیرد.از این رو ما توصیه می کنیم که به محض تشخیص دیابت ، غربالگری از نظر نوروپاتی دیابتی انجام شود.